Tuesday, June 06, 2006



درست می گفتی که زندگی چیز خاصی نیست . همینه که من و تو و بقیه می کنیم . ذهن ما است که وجه انضمامی قضیه رو فراموش می کنه ، خودشو توی متن زندگی نادیده می گیره و تلاش می کنه اونو مثل یه ابژه جدا از خودش ببینه و تفسیر کنه . به قول خودت همون کاری که پوزیتیویست ها می کنن . همیشه جواب نمیده ولی بی فایده هم نیست .
خواستم به این وسیله ازت تشکر هم بکنم .

1 comment:

Anonymous said...

زندگی کردن زندگی کردن رو تغییر میده.یه بار که با هم قدم می زدیم از این ناراحت بودی که چرا نمی تونی خودتو عوض کنی. اما حالا معلومه که داری موفق میشی. یکی می گفت چیزهای خوب کهنه رو رها کن تا چیزهای بد جدید رو تجربه کنی.جذابیت زندگی به اینه که نمی دونیم اخرش چی میشه!اسم این بیم و امید زندگیه و این که چقدر بتونیم به این بند بازی ادامه بدیم شور و هنر مندی ما رو نشون میده و چیزی که این وسط کمکمون میکنه خودمونیم...ما با هم.
این شعر رو قبلا هم برات نوشته بودم
اما دوباره برات می نویسم

می توانم نگه دارم دستی را
چرا که کسی
دست مرا گرفته است
به زندگی ÷یوندم داده است