امان از تنبلي

مثلا من فردا قراره سر كلاس بررسي مسايل اجتماعي ايران تحقيق ارايه بدم اما دريغ از يه خط كه نوشته باشم ، تازه الانم مثل منگلا نشستم پاي اينترنت و دارم پست مي نويسم . امروز رفتم پيش استادمون تا بهش بگم اگه امكان داره هفته ي بعد تحقيقم رو ارايه كنم ولي اينقد شاكي بود كه اصلا جرات نكردم بگم براي چي اومدم . يه چند تا سوال دري وري پرسيدم و اومدم بيرون . الانم مي خوام برم خوابگاه ببينم چه خاكي مي تونم تو سرم كنم